NovaLingua - форум любителей лингвистики

Личные блоги => _Swetlana => _Swetlana: Lingua Latīna => Тема начата: _Swetlana от 12 июня 2022, 02:01

Название: Colloquium 11
Отправлено: _Swetlana от 12 июня 2022, 02:01
Коллоквиум взят hīc (https://www.youtube.com/playlist?list=PLU1WuLg45SiyrXahjvFahDuA060P487pV)


Аудио Colloquium 11 - L. Amadeus Ranierius (https://drive.google.com/file/d/1wycfycKvKZI7Os1-VFVTxNWQic_0Fpxz/view?usp=sharing)

dōnum, ī n - дар, подарок; жертва, жертвоприношение
Fabia: "Quis dīcit Iūlium multōs equōs habēre?" – Ф: «Кто говорит, что у Юлия много лошадей?»

(https://i.ibb.co/k43NnKK/Col11-1.png)

COLLOQUIUM ŪNDECIMUM
Persōnae: Sextus, Fabia


Cornēlius et Fabia, quī Tūsculī habitant, ūnum fīlium, Sextum, habent. Sextus Tūsculī apud mātrem suam est. Sed Cornēlius abest. Fabia virum suum exspectat.
Sextus mātrem interrogat:
"Cūr nōn venit pater?"
Fabia: "Rōmā Tūsculum via longa est."
Sextus: "Nōn longa est via, atque bonum equum habet pater."
Fabia: "Equus bonus est. Cornēlius equum suum amat, neque eum verberat. Itaque equus nōn currit, sed ambulat."
Sextus: "Estne sōlus pater?"
Fabia: "Nōn sōlus, nam equus est apud eum."
Sextus: "Cūr nūllus servus apud patrem meum est?"
Fabia: "Quia pater tuus ūnum tantum equum habet, neque ūnus equus duōs hominēs Tūsculō Rōmam vehere potest."
Sextus: "Cūr pater meus ūnum tantum equum habet? Pater Mārcī multōs equōs habet."
Fabia: "Quis dīcit Iūlium multōs equōs habēre?"
Sextus: "Mārcus id dīcit."
Fabia: "Quot equōs habet Iūlius?"
Sextus: "Mārcus dīcit patrem suum decem equōs fōrmōsōs habēre. Cūr pater meus decem equōs nōn habet?"
Fabia: "Quia pater tuus non tam pecūniōsus est quam pater Mārcī. Iūlius magnam familiam habet, et magnam vīllam."
Sextus: "Quot servōs habet Iūlius?"
Fabia: "Interrogā Mārcum."
Sextus: "Mārcus dīcit servōs eius numerārī nōn posse."
Fabia: "Iūlius habet centum servōs, ut ipse dīcit, sed Mārcus centum numerāre nōn potest."
Fabia Mārcum puerum stultum esse putat.
Sextus: "Mārcus nōn potest centum servōs numerāre, sed decem equōs numerāre potest. Cūr Iūlius, quī decem equōs habet, patrī meō equum nōn dat? Nōnne Iūlius amīcus patris est?"
Fabia: "Est. Sed Iūlius multōs amīcōs habet."
Sextus: "Quid Iūlius nōn habet?"
Fabia: "Cornēlius quoque multōs habet amīcōs. Pecūniōsus nōn est vir meus, sed bonus vir, bonus pater, bonus amīcus est."
Sextus: "Etiam Iūlius bonus pater est. Cum revenit ex oppidō, līberīs suīs multa dōna dat."
Fabia: "Quī magnam pecūniam habet, multa et magna dōna emere potest."
Sextus: "Nec sōlum līberīs suīs, sed etiam mātrī eōrum magna dōna dat. Māter Mārcī multa ōrnāmenta accipit ā virō suō. Mārcus dīcit mātrem suam et gemmīs et margarītīs et ānulīs pulchrīs ōrnārī nec aliam fēminam tam fōrmōsam esse."
Fabia: "Num Māter Mārcī sine ōrnāmentīs tam fōrmōsa est quam māter tua?"
Sextus: "Ō, nūlla fēmina tam pulchra est quam māter mea!"
Fabia verbīs fīliī suī dēlectātur, eumque interrogat: "Quis id dīcit?"
Sextus nōn respondet, nam equum accurrere audit.
Sextus: "Audī! Pater venit. Equus eius nōn ambulat, sed currit."
Fabia: "Quid est? Cūr equus currit? Age! Exī ante ōstium."
Exit Sextus.
Cūr equus Cornēliī currit? Vidē colloquium duodecimum.
Название: От: Colloquium 11
Отправлено: _Swetlana от 12 июня 2022, 02:07
COLLOQUIUM ŪNDECIMUM
Persōnae: Sextus, Fabia

Cornēlius et Fabia, quī Tūsculī habitant, ūnum fīlium, Sextum, habent. Sextus Tūsculī apud mātrem suam est. Sed Cornēlius abest. Fabia virum suum exspectat. – У Корнелия и Фабии, которые живут в Тускуле, один сын, Секст.
Sextus mātrem interrogat: "Cūr nōn venit pater?" – Секст спрашивает мать: «Почему не едет отец?»
Fabia: "Rōmā Tūsculum via longa est." – Ф: «Из Рима в Тускул долгая дорога».
Sextus: "Nōn longa est via, atque bonum equum habet pater." – С: «Дорога не длинная, и потом у отца хороший конь».
Fabia: "Equus bonus est. Cornēlius equum suum amat, neque eum verberat. Itaque equus nōn currit, sed ambulat." – Ф: «Конь хорош. Корнелий своего коня любит, никогда не сечёт плёткой. Поэтому конь не бежит, а идёт шагом».
Sextus: "Estne sōlus pater?" – С: «Отец один?»
Fabia: "Nōn sōlus, nam equus est apud eum." – Ф: «Не один, потому что конь рядом с ним».
Sextus: "Cūr nūllus servus apud patrem meum est?" – С: «Почему рядом с моим отцом нет ни одного раба?»
Fabia: "Quia pater tuus ūnum tantum equum habet, neque ūnus equus duōs hominēs Tūsculō Rōmam vehere potest." – Ф: «Потому что у твоего отца только один конь, и один конь не может довезти двоих из Тускула в Рим».
Sextus: "Cūr pater meus ūnum tantum equum habet? Pater Mārcī multōs equōs habet." – С: «Почему у моего отца только один конь? У отца Марка много лошадей».
Fabia: "Quis dīcit Iūlium multōs equōs habēre?" – Ф: «Кто говорит, что у Юлия много лошадей?»
Sextus: "Mārcus id dīcit." – С: «Марк это говорит».
Fabia: "Quot equōs habet Iūlius?" – Ф: «Сколько у Юлия лошадей?»
Sextus: "Mārcus dīcit patrem suum decem equōs fōrmōsōs habēre. Cūr pater meus decem equōs nōn habet?" – С: «Марк грит, что у его отца 10 красивых лошадей. Почему у моего отца нет десяти лошадей?»
Fabia: "Quia pater tuus non tam pecūniōsus est quam pater Mārcī. Iūlius magnam familiam habet, et magnam vīllam." – Потому что у твоего отца не так много денег, как у отца Марка. У Юлия большое семейство и большая вилла».
Sextus: "Quot servōs habet Iūlius?" – С: «Сколько у Юлия рабов?»
Fabia: "Interrogā Mārcum." – Ф: «Спрашивай Марка».
Sextus: "Mārcus dīcit servōs eius numerārī nōn posse." – С: «Маркус грит, что не может сосчитать его рабов».
Fabia: "Iūlius habet centum servōs, ut ipse dīcit, sed Mārcus centum numerāre nōn potest." Fabia Mārcum puerum stultum esse putat. – Ф: «У Юлия сто рабов, как он сам грит, но Марк не может посчитать до ста». Фабия считает Марка глупым мальчиком.
Sextus: "Mārcus nōn potest centum servōs numerāre, sed decem equōs numerāre potest. Cūr Iūlius, quī decem equōs habet, patrī meō equum nōn dat? Nōnne Iūlius amīcus patris est?" – С: «Марк не может сосчитать сто рабов, но может сосчитать сто лошадей. Почему Юлий, у которого десять лошадей, не может дать коня моему отцу? Разве Юлий не друг отца?»
Fabia: "Est. Sed Iūlius multōs amīcōs habet." – Ф: «Друг. Но Юлий имеет много друзей».
Sextus: "Quid Iūlius nōn habet?" – С: «Чего Юлий не имеет?»
Fabia: "Cornēlius quoque multōs habet amīcōs. Pecūniōsus nōn est vir meus, sed bonus vir, bonus pater, bonus amīcus est." – Ф: «У Корнелия тоже много друзей. Муж мой не богат, но он хороший муж, хороший отец и хороший друг».
Sextus: "Etiam Iūlius bonus pater est. Cum revenit ex oppidō, līberīs suīs multa dōna dat." – С: «Юлий тоже хороший отец. Когда возвращается из города, даёт своим детям много подарков».
Fabia: "Quī magnam pecūniam habet, multa et magna dōna emere potest." – Ф: «У кого много денег, тот может покупать много дорогих подарков».
Sextus: "Nec sōlum līberīs suīs, sed etiam mātrī eōrum magna dōna dat. Māter Mārcī multa ōrnāmenta accipit ā virō suō. Mārcus dīcit mātrem suam et gemmīs et margarītīs et ānulīs pulchrīs ōrnārī nec aliam fēminam tam fōrmōsam esse." – С: «Не только своим детям, но ещё и их матери дарит подарки. Мать Марка получает много украшений от своего мужа. Марк грит, что его мать украшается и драгоценными камнями, и жемчугом, и красивыми кольцами, и нет другой женщины такой красивой».
Fabia: "Num māter Mārcī sine ōrnāmentīs tam fōrmōsa est quam māter tua?" – Ф: «Разве мать Марка без украшений так красива, как твоя?»
Sextus: "Ō, nūlla fēmina tam pulchra est quam māter mea!" – С: «О, ни одна женщина не красива так, как моя мать!»
Fabia verbīs fīliī suī dēlectātur, eumque interrogat: "Quis id dīcit?" – Фабии приятны слова сына, и она его спрашивает: «Кто это говорит?»
Sextus nōn respondet, nam equum accurrere audit. – Секст не отвечает, потому что слышит, как скачет конь.
Sextus: "Audī! Pater venit. Equus eius nōn ambulat, sed currit." – С: «Слушай! Отец едет. Конь его не идёт, а скачет».
Fabia: "Quid est? Cūr equus currit? Age! Exī ante ōstium." – Ф: «Что такое? Почему скачет конь? Давай! Выйди за дверь».
Exit Sextus. – Секст выходит.
Cūr equus Cornēliī currit? Vidē colloquium duodecimum. – Почему скачет конь Корнелия? Смотри двенадцатый диалог.